پس از آنکه دولت کریمه درتیرماه امسال پرداخت دیه خسارت به زنان را مساوی مردان مصوب کرد موجی از شور شعف جامعه نسوان را فرا گرفت. اینکه بالاخره دولت پذیرفت که خانمها در کنار اقلیت های دینی بالاخره دینی به گردن مردان دارند و از این بابت می بایست حق و حقوقی اگرنه بیشتر حد اقل برابر برای آنها منظور گردد. باعث امیدواری بسیار گردید.
در همان زمان آیه اله صانعی که چند مدتی است مدافع جامعه زنان شده و از حق وحقوق آنها دفاع می کند نیز مطرح کردند که هر چه فریاد دارید بر سر تساوی دیه زن و مرد بکشید تا قانون گذاران باورشان شود و قانونی تصویب کنند. رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام هم که دخترش زمانی روزنامه زن را منتشر می کرد هم از این تساوی دفاع کرد. اصولا تساوی چیز خوبی است . بخصوص در دقیقه 93 بازی آنهم بفرموده بگویند توپ را با دست بزنید.
اما به به یکباره خبر رسید وزیر اقتصاد دستور توقف این مصوبه را صادر کرده است. حال مانده ایم چه جوابی به خانواده محترم بدهیم. ما که آرزوی همیشگی مان سلامتی آنها است و انشاء الله موتور اون ماشینی که خدای نخواسته می خواهد آسیبی به آنها برساند بوپوکه (به قول اصفهانیها) و تازه اگر آسیبی هم برسه از اون نصفه بیمه پرداخت نشده چیزی تو جیب آقایان نمی رود.
اما شرکتهای بیمه به هنگام دریافت حق بیمه هیچ تفکیکی بین حق بیمه زن و مرد قائل نمی شوند و بطور مساوی حق بیمه دریافت می کنند و گویا این موضوع در زمان پرداخت اهمیت شرعی دارد.
«سیدمحمد غروی» سخنگوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم می گوید: «کسی که با مبانی فقهی آشنا باشد، نمی تواند خواهان تساوی دیه زن و مرد باشد چرا که براساس روایات معتبر و اجماع فقها، دیه زن و مرد مساوی نیست. برخی افراد این ادعا را کرده اند که می توان بین دیه زن و مرد تساوی قائل شد اما آنان در مبانی فقهی ضعیف هستند، حال فرقی نمی کند که چه عنوانی داشته باشند.»
تصور کنم از دید علما گرفتن پول به هر عنوان اشکال ندارد، مثلا پولهائی که از شهرام جزایری می گرفتند بلکه پرداخت پول از سوی آنهاست که دارای اشکال شرعی است.
به نظر می آید حالم زیاد خوب نیست. بهتر است به یک ..... پزشک مراجعه نمایم تا مشکلات شرعی را بهتر متوجه شوم.
در سال 1987 خطوط هوایی «امریکن ایرلاینز» توانست با حذف یک دانه زیتون از هر سالاد سرو شده در پروازهای درجه یک خود، چهل هزار دلار صرفه‌جویی کند.
مدیریکی از شرکتهای پیمانکاری نامه ای را به من نشان داد که از طرف اداره کار به دستش رسیده بود. روز شنبه و با مهر محرمانه بر بالای آن. نامه بدون هیچ پاکتی و هیچ تا خوردگی تحویل درب نگهبانی کارخانه اش شده بود و پس از دست به دست شدن توسط نامه رسانهای داخلی شرکت به دست آقای مدیرعامل رسیده بود.
در این نامه به کارفرمایان اعلام شده بود که گویا قرار است عده ای از کارگران در ایام منور دهه فجر بعلت عقب افتادن حقوقشان اعتراضاتی برپا نموده و با این کار خود چهره نظام اسلامی را خدشه دار نمایند. لذا درخواست می شود به منظور جلوگیری از هر گونه اعتراض نسبت به پرداخت سریعتر بدهی معوقه کارگران تا قبل از 22 بهمن اقدام گردد.
در انتهای نامه هم هشدار داده شده که در صورت عدم انجام به موقع این کار وایجاد هرگونه اعتراض از سوی کارگران عواقب آن بعده کارفرمایان بوده و با آنها برخورد خواهد شد.
نحوه ارسال این نامه محرمانه و مطلع شدن همه از مفاد آن این شائبه را ایجاد می کند که گویا عده ای عمدا" قصد تحریک داشته تا شرکتها را تحت فشار قرار دهند.
مشکل نقدینگی این روز گریبان همه شرکتها را گرفته است. این وضعیت به حدی خطرناک شده که خیلی از کارفرمایان ماهها حقوق پرسنل شان را پرداخت نکرده اند. بانکها از پرداخت وام خودداری می کنند. خیلی از کارخانه منابع کافی برای سرمایه در گردش خود ندارند.
پخش این گونه نامه ها نمی تواند ناآگاهانه انجام شده باشد. همیشه در این مملکت زمانی به فکر حل یک مشکل می افتد که مسئله ای بحرانی شده باشد.
سی سال گذشت.
صبح که از پنجره دفتر کارم بیرون را نگاه کردم برف شدیدی در حال بارش بود. به اندک زمانی قطع شد. و گهگاه گوشه ای از چهره خورشید از لایه های نازک شده ابرها نمایان می شد(وای چقدر ادبی شد!!!).
و بازهم هوای ابری بیرون و یا نه، دود گرفته و شلوغی سرسام آور خیابان، ذره ای خبر از جشن سی سالگی نیست.
برای بچه ها دو تا رادیوی کوچک از سفر سوغات آوردم، چیزی بلد نیستم بخرم! موج رادیو را اسکن کردند، وقتی سرود بهاران خجسته باد را شنیدند با خوشحالی خواستند همین موج بماند تا گوش دهند.
این سرود و سایر سرودهای آن زمان برای ما نوستالژیک است اما برای این بچه ها چی؟
برای اینکه بفهمم چرا، پرسیدم !
گفتند خیلی پر شور و حاله
اما این شور و حال در همان زمان باقی ماند و تداوم نیافت.هر چند این روزها از شور انقلابی بسیار سخن گفته می شود.