باغ جادوگر

باغ سبزی کاشت جادوگر به ذهن مردمان
                                         گفت مردم گله ای باشند وَ من هم آن شبان

 گوسفندان را به آبی می برم بر دشت نفت
                                        می خورانم بر علف ، خاسر شود هرکو نرفت

 برد ساحر گوسفندان را به دشت و سبزه زار
                                       چونکه بر مقصد شدی هر گوسفندی زار و زار

 گریه را آغاز شد چون دید باغِ وعده ها
                                    مسلخی باشد جدارش پر شدست از گرده ها