خصلت بد وبلاگ نویسی

یکی از سوالات کلیشه ای که رضا رشیدپور از مهمانانش در برنامه جوانمرگ شده مثلث شیشه ای می پرسید این بود که یک خصلت خوب و یک خصلت بد ما ایرانی ها را بگو.

هر یک به فراخور حال خودشان شاخصه ای را بیان می کردند .اما خوب است دراین مکان بگویم و اعتراف  کنم که یکی از خصلتها بد ما این است که وبلاگ راه می اندازیم و وسط راه به هزار و یک دلیل و یا حتی بدون دلیل فقط از سر بی حوصله گی آن را رها می کنیم و هزاران !! خواننده را چشم انتظار می گذرایم.

یک وقت تصور نشه که یکی از دلائل فوق می تواند طرح تشدید برخورد با سایتها و وبلاگها و تصویب حکم اعدام برای گردانندگان باشد. ابدا" ، آنان که مدافع تصویب چنین طرحهائی هستند مخالف وبلاگ و وبلاگ نویسی نبوده و در صدد دفاع از امنیت شهروندان هستند و هرگز با کسانی که در انتقاد و به قولی انتقزاد (نق زدن) اوضاع و احوال سیاسیون و دولتمردان می نویسند کاری ندارند. بستن خبرگزاری ایلنا و فارس(برای سه روز) و روزنامه های تهران امروز و همشهری عصر یک استثناست که همه چیز استثنا دارد.

 

اصلا" کی گفته وبلاگ را باید روزانه یا شبانه نوشت؟ وقت می گذارید پیغام و پسغام می فرستید( خودمونیم دریغ از یک پیغام)  کجائی ؟ نیستی؟ نمی نویسی؟ نگرانت هستیم؟ نکنه اوینی؟ کمپوت بیاریم؟ بند 209؟

واقعا" از این همه لطف و محبت انسان شرمنده می شود. آه جوونی...