در حالی که سخن چاقوی زنجان احمدی نژاد گوشها را نوازش می کرد و لبخند به لبها می آورد به یکباره جمله ای تاریخی دیگری گفت که لرزه بر پیکره استخوانی اقتصاد انداخت او گفت: با نفت 5 دلاری هم می توان کشور را اداره کرد.

در این چهار پنج روز روز ی نبوده که روزنامه ای در ارتباط با این جمله مقاله و سر مقاله و مصاحبه چاپ نکرده باشد.

یکی! نمی دونم کی، به روشنی گفت چرا تا حالا در این سه و نیم سال این کار را نکردی و از نفت 147 دلاری 5 دلارش را خرج می کردی بقیه اش را برای روز نبادا نگه می داشتی. اما تمام این صاحب نظران که به درستی بر این سخن تفسیر نوشتند دقت نکردند که تعریف اداره کشور در قاموس احمدی نژاد با دیگران تفاوت اساسی دارد. او اداره کردن را جیره بندی و زندگی ریاضت کشانه می داند و نه ایجاد رفاه برای مردم کشور و سرمایه گذاری پایدار .

اگر به شما بگویند یک نفر هست که در ویلائی در بالای شهر به همراه همسر و فرزندانش زندگی مرفهی دارد و بدون آنکه کارو کاسبی داشته باشد به راحتی امورات زندگی اش را اداره می کند(ربطی به اداره کشور ندارد) به مسافرتهای داخله و خارجه می رود و میهمانی های مفصل برگزار می کند (بازهم ارتباطی وجود ندارد) آیا باور می کنید؟

اما باور کنید که چنین فردی وجود دارد چون خرج او و زندگی اش را پدرش می دهد.