در قبايل عرب همواره جنگ بود، اما مكه "زمين حرام" بود و سه ماه رجب، ذيقعده، ذي الحجه و محرم، "زمان حرام"، يعني كه در آن جنگ حرام است. دو قبيله كه با هم مي جنگيدند، تا وارد ماه حرام مي شدند، جنگ را موقتاً تعطيل مي كردند، اما براي آنكه اعلام كنند كه در حال جنگند و اين آرامش از سازش نيست، ماه محرم رسيده است و چون بگذرد، جنگ ادامه خواهد يافت، سنت بود كه بر قبه ي خيمه ي فرمانده قبيله، پرچم سرخي بر مي افراشتند، تا دوستان، دشمنان و مردم، همه، بدانند كه جنگ پايان نيافته است.آنها كه به كربلا مي روند، مي بينند كه جنگ با پيروزي يزيد پايان گرفته و بر صحنه ي جنگ، آرامش مرگ سايه افكنده است.اما مي بينند كه بر قبه ي آرامگاه حسين، پرچم سرخي در اهتزاز است.بگذار اين "سالهاي حرام" بگذرد! **********از كتاب حسين وارث آدماثر دكتر علي شريعتي من اين مطلب را از سايت آقای ابطحی نقل کردم.
سلام از اینکه شما هم مثل من به این موضوع علاقه نشان دادیدخوشحال شدم در صورت امکان نوشته مرا هم در رابطه باامام حسین وعزا داری بخوانید
در قبايل عرب همواره جنگ بود، اما مكه "زمين حرام" بود و سه ماه رجب، ذيقعده، ذي الحجه و محرم، "زمان حرام"، يعني كه در آن جنگ حرام است. دو قبيله كه با هم مي جنگيدند، تا وارد ماه حرام مي شدند، جنگ را موقتاً تعطيل مي كردند، اما براي آنكه اعلام كنند كه در حال جنگند و اين آرامش از سازش نيست، ماه محرم رسيده است و چون بگذرد، جنگ ادامه خواهد يافت، سنت بود كه بر قبه ي خيمه ي فرمانده قبيله، پرچم سرخي بر مي افراشتند، تا دوستان، دشمنان و مردم، همه، بدانند كه جنگ پايان نيافته است.
آنها كه به كربلا مي روند، مي بينند كه جنگ با پيروزي يزيد پايان گرفته و بر صحنه ي جنگ، آرامش مرگ سايه افكنده است.
اما مي بينند كه بر قبه ي آرامگاه حسين، پرچم سرخي در اهتزاز است.
بگذار اين "سالهاي حرام" بگذرد!
**********
از كتاب حسين وارث آدم
اثر دكتر علي شريعتي
من اين مطلب را از سايت آقای ابطحی نقل کردم.
سلام
از اینکه شما هم مثل من به این موضوع علاقه نشان دادید
خوشحال شدم در صورت امکان نوشته مرا هم در رابطه با
امام حسین وعزا داری بخوانید