دوم خرداد

هشت سال پیش در یک چنین روزی چه شور و حالی برای انتخابات ریاست جمهوری بر پا بود . مردم با چه امیدی به پای صندوق ها رفتند .جنبشی پای گرفت بنام جنبش دوم خرداد. اما دیگر از آن نفسی باقی نمانده است .
عده ای آن زمان به امید اصلاحات و تغییر اوضاع و احوال مملکت رای دادند و عده ای هم به خاطر رای نیاوردن ناطق نوری به خاتمی رای دادند. مصداق این مطلب که« لا لِحبّ علی بل لبغض معاویه». به هر ترتیب با هر نیتی که مردم در این عرصه حاضر شدند امروز دیگر انگیزه ای باقی نمانده است.
دیشب اسامی نهائی کاندیداها از سوی شورای نگهبان اعلام شد و نام دکتر معین که در کنار کروبی نماینده جناح اصلاح طلب بود میان آن نبود. گرچه من خودم به کسانی که می خواهند رای بدهند معین را پیشنهاد نمی کنم اما حذف او از رقابت جز دلسرد کردن عده ای دیگر از مردم چیزی به دنبال ندارد. در این میان می توان پیش بینی کرد که در روزهای آینده ممکن است با چانه زنی و یا حکم حکومتی ایشان هم به لیست اضافه شود و یا اجماعی ناخواسته در جبهه اصلاحات بر روی کروبی ایجاد شود . به هر روی انتخابات به دور دوم خواهد رفت و اگر جناح راست روی نامزد واحدی توافق نکنند رای آنها به طرز فاحشی شکسته می شود .
نکته جالب تایید نشدن زواره ای است . او خود حقوق دان شورای نگهبان است و مثل پشت کنکوریها تمام دوره انتخابات کاندید شده بود این بار علی رغم ثبت نام ؛ نامش در لیست نهائی نیست شاید خواستند بگویند که از خودمان هم رد صلاحیت می کنیم.
نظر من بر آن است فقط رفسنجانی در این اوضاع و احوال خراب داخلی و خارجی می تواند موثر واقع شود. شاید غلو نباشد ولی هر جا او نشیند صدر مجلس آنجا باشد .در روزهای بعد دلائلم را برای این پیشنهاد ؛ برای کسانی که می خواهند بروند و رای دهند اعلام خواهم کرد.