بیاد آتشی

گرفته است صدایت،ولی رساست هنوز

اذان ماست هنوز و نـــــماز ماست هنوز

فدای درد تو گردم ! بخوان به خــــاطر ما

که دردمندترازاین صــــداشفاست هنوز

امروز پیکر منوچهر آتشی شاعر نوپرداز معاصر تشییع و به خاک سپرده می شود.او که شاگرد نیما یوشیج بود دو هفته قبل ازسوی صدا و سیما بعنوان یک چهره ماندگار در تاریخ ادبیات ایران شناخته شد و مورد تقدیر قرار گرفت .که البته این هم به مذاق روزنامه کیهان خوش نیامد و او را مزدور و وابسته به طاغوت دانسته و خواستار عکس العمل مسئولین شد همین فرمان باعث شد که عطارزاده نماینده بوشهر همان شهری که آتشی در آنجا می زیست اعتراض خود را بیان دارد آنگونه مجری فرمان بود که همانند کیهان نویسان ، هیچ بوئی از شعر و ادبیات این مرز و بوم نبرده بود.

هر چه بود از این میان رفت و بعد از مرگش روزنامه جمهوری اسلامی نوشت « برخلاف نظر دست اندر کاران صداو سیما آتشی اصلا چهره ای ماندگار نبود» گویا اینان مانند مادی نگران ، ماندگاری را در زنده بودن فرد می دانند که با مرگش همه چیز از بین می رود ، اما نمی دانند که اگر چهره ای ماندگار لقب گرفت بخاطر اثر گذاریش در تاریخ ادبیات این مرز و بوم بود ، ادبیاتی که کیهان نویسان از آن بی بهره بوده و حتی قدرت تفکر آن را نیز ندارند.

بدرود ، یار! وعده دیدار بعد مرگ

بگذر، که فاش می شود اسرار بعد مرگ

گفتم به وقت مرگ نهم سر به دامنت

نگذاشتی ، گذاشتم این کار بعد مرگ

در زندگی اگرچه تورا رنج داده اند

از جان عزیزترشوی ای خوار! بعد مرگ

بر گورها زنان عزادار دیده ای

ناگاه می شوند وفاداربعد مرگ

مگذارگل به گور من و شیطنت مکن

روح مرا دوباره میازار بعد مرگ

                                                               منوچهر آتشی