اضطراب

هدف در درمان اضطراب از بین بردن آن نیست "بلکه کاهش آن مد نظر است.مردم با اضطراب زندگی می کنند.اضطراب خود ادراک انسانیت است تا زمانی که صدمه جدی نرساند تا زمانی که صدمه جدی نرساند.اضطراب ما را از خطر آگاه می سازد اما وقتی تبدیل به سوء ادراک شود دچار اشکال خواهیم شد.آنچه باعث اضطراب می شود خود رخداد نیست بلکه تفسیر ما از آن رخداد است.ترس از موش ترس از خود موش نیست ادراک ما از موش است.پس رخدادها نیستند که در ما واکنش ایجاد میکنند بلکه تفسیر و معنا یابی ما از آنها مهم است.اکثر ما در روبرو شدن باموقعیت های تهدید آمیز یا فشار زا احساس اضطراب و تنش می کنیم و اینگونه اخساسات واکنشهای بهنجاری در برابر فشار روانی هستند.اضطراب زمانی نابهنجار محسوب می شود که در برابر موقعیتهائی رخ می دهد که اکثر مردم به راحتی آنها را حل و فصل می کنند.