خاطره ای از حجت الاسلام اکبرین
عصر یک روز زمستانی، در شورای سردبیری روزنامه نوروز، از عباس عبدی پرسیدم: "چرا با اینکه دو قوه مجریه و مقننه را نیز داریم، امّا کاری از پیش نمیبریم؟" عبدی بلافاصله پاسخ داد: "وقتی خاتمی رئیس جمهور شد و ناگهان دیدیم قدرت در مجلس پنجم متمرکز شد [مجلسی که اکثریّت آن را محافظهکاران تشکیل میدادند] فهمیدیم که باید در انتخابات مجلس، اکثریّت را به دست آوریم تا بتوانیم اصلاحات را به پیش ببریم. وقتی در مجلس پیروز شدیم دیدیم قدرت از مجلس هم پر کشید و در شورای نگهبان و قوه فضاییه و مجمع تشخیص مصلحت، متمرکز شد؛ واقعیّت این است که قدرت حقیقی در دست کسی است که کلید زندان در دست اوست!"
قدرت واقعی به دست انسانهای صبوری خواهد بود که بدانند راه دموکراسی و پیشرفت هزاران پیچ و خم دارد و در مملکتی مثل کشور ما، بسیار هم به تدریج طی خواهد شد. البته که قدرت واقعی داشتن کلید زندان نیست!