کاردیروز حسین رضازاده باعث عکس العمل زیادی شده است.همه می پرسند چرا این کار را انجام داده است.
آیا با میل و رغبت خود این کار را کرده است؟ یا از او خواسته اند که این کار را بکند؟ چرا تو بازیهای المپیک آتن ، که توجه بیشتری به او بود این کار را نکرد؟
به نظر می آید هیچ یک از شبکه های ماهواره ای آنرا پوشش نداده اند.براستی چرا تو برخی جوامع می بایست عکس سران مملکت و یا مجسمه های آنان در جای جای آن در معرض دید قرار گیرد.
در آمریکا ، اروپا و دیگر کشورهای پیشرفته که حکومتها در آن مرتب در حال تغییر هستند بجز ایام انتخابات که لازمه آن می باشد در مابقی ایام شاهد چنین اتفاقی نخواهید بود.
در ایران خودمان در زمان انقلاب چه مجسمه هائی که سرنگون نشد و یا همین عراق ، دو سال پیش شاهد چنین صحنه هائی بود .گویا قرار نیست چنین رویدادهائی درس عبرت دیگران قرار گیرد.
حس دوست داشتن فعل امر نمی پذیرد.با بخشنامه نمی توان مردم را مجبور به دوست داشتن دیگران کرد.
باید در دلها رسوخ کرد نه در دیده ها.
هیچ اشکالی به کار آقای رضا زاده نیست
شما بهتر بود این سئوال رو از خود آقای رضا زاده می پرسیدی
بعدش هم به نظر من ایشون حتما باید در دل آقای رضا زاده رسوخ کرده باشه که ایشون عکس دیدار خودشون رو همراه برده بودند
موفق باشی
دقیقا اشکال به کار آقای رضازاده وارد است. هر چقدر هم کسی در دل آدم رسوخ کرده باشد ُ دلیل نمی شود که هر جائی آن را بروز دهیم. واقعا ورزشکار ان ما این اجازه را دارند که عکس هر شخص دیگری !! که در دلشان رسوخ کرده را روی سکو بالای دست ببرند یا باید به آنها اجازه این کار داده شود .
واقعیتها چیز دیگری است
به اعتقاد من اگر هر کس دیگری در آن شرایط و وضعیت بود
ممکن چنین کند یعنی اگر جای اون عکس یک آفتابه هم میدادند دستش و می گفتن اینو بلند کن شاید می کرد .
ولی انسان دلش به حال صاحبان این عکس ها می سوزد که به چه ترفندهای مسخره ای متوسل میشوند و هیچ گیرشان نمی آید.
می گویند خدا در دو حالت خنده اش می گیرد وقتی کسی را پایین بکشانند و خوار بدارندش و او نخواهد و بالا برود مثل
مصدق و کسی را که مردم بالایش ببرند و بر صدر نشاندش و او نخواهد مثل ...
و این نمایشنامه از اول تا آخر تاریخ همیشه بازیگر داشته و دارد صدام هیلتر معمر قذافی موسیلینی و ... خامنه ایی و ... . جالب این است که از تاریخ درس نمی گیرند .