قهوه

پریروز از چای و لذت نوشیدن !! آن نوشتم مناسب دیدم مطلبی را که اخیرا در مورد قهوه خواندم اینجا بیاورم. بالاخره پس از اظهارنظرهاى گوناگون و پژوهش هاى وسیع، محققان متوجه شدند که دلپذیرترین و محبوب ترین نوشیدنى دنیا یعنى قهوه، نه تنها زیان بخش نیست که نوشیدن یک فنجان آن برابر نوشیدن یک فنجان سلامتى است! بیش از سیصدسال از تولید اولین قهوه در اروپا مى گذرد، طى این سال ها تحقیقات پزشکى قهوه را به عنوان یکى از مخرب ترین نوشیدنى ها به مردم شناسانده است. پیشتر محققان بر این ادعا بودند که نوشیدن قهوه خطر بروز حمله قلبى را افزایش مى دهد، منجر به چاقى مى شود و با ایجاد جهش ژنتیکى خطر ابتلا به سرطان را دوچندان مى کند. اما امروز... در کنفرانسى که نوامبر امسال در میلان با عنوان «قهوه و سلامتى» برگزار شد پژوهشگران به نتایجى دست یافتند که همگى از بى خطر بودن قهوه بر سلامت انسان خبر مى دهد. بررسى ها نشان مى دهد قهوه خود به تنهایى عامل خطرزاى ناراحتى هاى قلبى و عروقى و انواع سرطان نیست بلکه همراه شدن آن با سیگار باعث بروز بیمارى هاى فوق مى شود. از آنجا که افراد سیگارى قهوه نوشان حرفه اى نیز هستند، تقصیرى که سیگار در بروز سرطان و دیگر بیمارى ها دارد را نباید به گردن قهوه انداخت. قهوه به دلیل دارا بودن مقادیر فراوانى آنتى اکسیدان و اسیدفنیک بهترین محافظ براى قلب به شمار مى رود. اسید فنیک، ماده اى است که از بروز مراحل اولیه آترواسکلروز (تصلب شرائین) جلوگیرى کرده و به همین دلیل نقش مهمى بر سلامت قلب ایفا مى کند. در میان موادغذایى حاوى اسید فنیک قهوه از همه غنى تر است. به طورى که اسیدفنیک موجود در هر فنجان قهوه معادل ۲۰۰ گرم بادنجان و ۱ کیلو سیب است. دیگر ماده تشکیل دهنده قهوه، فنول ها هستند. آنتى اکسیدان هایى که از تشکیل رادیکال هاى آزاد، ترکیبات اکسیژن دارى که باعث اکسیداسیون و ترکیبات شیمیایى در سطح سلول ها مى شود، جلوگیرى و مانع از بروز تصلب شرائین مى شود. همچنین با ممانعت از تخریب ساختمان کروموزوم ها و اختلال عملکرد ژنتیکى سلول از جهش ژنتیکى کروموزوم ها خوددارى کرده و خطر بروز سرطان و رشد تدریجى سلول هاى بدن به ویژه پوست را کاهش مى دهد. گرچه فنول در بسیارى دیگر از خوراکى ها یافت مى شود ولى به دلیل سرعت جذب بالایى که قهوه در پلاسماى خون و مخاط ماهیچه اى بدن دارد، نوشیدن قهوه بیشتر توصیه مى شود. علاوه بر آن، آنتى کسیدان موجود در قهوه قادر است بدن را در برابر پارکینسون و سرطان هایى نظیر کلورکتوم (سرطان روده بزرگ) ایمن نگه دارد و با تاثیر برعملکرد کبد از بروز هپاتیت جلوگیرى کند. کافئین، یکى دیگر از اجزاى تشکیل دهنده قهوه نیز ماده اى است از خانواده آلکالوئیدها، سفید و بى بو که حاوى ترکیبات تئوفلین دار بوده و به غیر از ایجاد سرخوشى و نشاط که در مغز ایجاد مى کند و تاثیر بسزایى که برسلامت قلب دارد مى تواند بدن را در برابر بیمارى هایى نظیر آسم محافظت کند. کافئین با آزادکردن ترکیبات تئوفلینى باعث اتساع برونش ها در مبتلایان به آسم و برونشیت مى شود، لذا داروى بسیار خوبى براى آسمى ها به شمار مى رود. کافئین علاوه بر قهوه در چاى و کوکاکولا نیز وجود دارد ولى به یک میزان نیست. در بین انواع قهوه، قهوه آمریکایى (قهوه سیاه) و کاپوچینو از میزان کافئین بالاترى برخوردارند. به طورى که در یک فنجان آنها به ترتیب ۱۰۰ و ۸۰ میلى گرم کافئین موجود است. اما در قهوه فورى و اسپرسو به ترتیب ۱۰۰- ۶۵ و ۸۰- ۴۰ میلى گرم یافت مى شود. در بین چاى و کوکاکولا نیز چاى حاوى کافئین بیشترى است. هر لیوان چاى حاوى ۵۰ میلى گرم کافئین بوده درحالى که در هر لیوان کوکاکولا ۵۰-۳۵ و در هر ۶۰ گرم شکلات ۳۰ تا ۴۰ میلى گرم کافئین موجود است. براساس مشاهدات بالا به نظر مى رسد در بین تمامى نوشیدنى ها قهوه از همه سالم تر بوده ضمن اینکه در حجم کم مقدار بیشترى از کافئین و آنتى اکسیدان ها را دارا است. اینکه روزانه چه مقدار قهوه باید بنوشیم نیز مطلب مهمى است. معمولاً هر فنجان قهوه با هفت گرم (هفت هزار میلى گرم) قهوه تهیه مى شود که میزان قابل قبولى نیز کافئین دارد. هر فرد سالم در ازاى هر کیلوگرم وزن بدن خود نیازمند سه میلى گرم قهوه است. بنابراین نوشیدن روزانه چهار تا پنج فنجان قهوه نه تنها اشکالى ندارد که بسیار هم توصیه مى شود.