روز عشقولانه

امروز ۱۴ فوریه روز والنتاین است . در روز والنتاین یا به بیان ساده تر روز عشقولانه ،‌ عشاق از خودشون عشق در وکنند و برای هم تبریک وفرستند. کارت تبریک ، گل سرخ ، شکلات و عروسک از جمله کادو هائی است که در این روز عشاق برای هم دیگر می فرستند .اما تاریخچه این روز چیست ؟

در قرن سوم میلادی که مطابق می‌شود با اوایل امپراطوری ساسانی در ایران، در روم باستان فرمانروایی بوده است بنام کلودیوس دوم. کلودیوس عقاید عجیبی داشته است از جمله اینکه سربازی خوب خواهد جنگید که مجرد باشد. از این رو ازدواج را برای سربازان امپراطوری روم قدغن می‌کند.کلودیوس به قدری بی‌رحم وفرمانش به اندازه‌ای قاطع بود که هیچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت.اما کشیشی به نام والنتیوس(والنتاین) مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می‌کرد.کلودیوس دوم از این جریان خبردار می‌شود و دستور می دهد که والنتاین را به زندان بیندازند. والنتاین در زندان عاشق دختر زندانبان می‌شود .سرانجام کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق، با قلبی عاشق اعدام می‌شود...بنابراین او را به عنوان فدایی و شهید راه عشق می‌دانند و از آن زمان نهاد و سمبلی می‌شود برای عشق!

اما کمتر کسی است که بداند ما هم در ایران باستان نیز چنین روزی داشتیم و تاریخ آن درست 29 بهمن ماه است نام آن "سپندار مذگان" یا "اسفندار مذگان" بود. فلسفه بزرگداشتن این روز به عنوان "روز عشق" به این صورت بوده است که در ایران باستان هر ماه را سی روز حساب می‌کردند و علاوه بر اینکه ماه‌ها اسم داشتند، هریک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند. بعنوان مثال روز اول "روز اهورا مزدا"، روز دوم، روز بهمن ( سلامت، اندیشه) که نخستین صفت خداوند است، روز سوم اردیبهشت یعنی "بهترین راستی و پاکی" که باز از صفات خداوند است، روز چهارم شهریور یعنی "شاهی و فرمانروایی آرمانی" که خاص خداوند است و روز پنجم "سپندار مذ" بوده است. سپندار مذ لقب ملی زمین است. یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می‌دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را بعنوان نماد عشق می پنداشتند. سپندار مذگان جشن زمین و گرامی داشت عشق است که هر دو در کنار هم معنا پیدا می‌کردند. در این روز زنان به شوهران خود با محبت هدیه می‌دادند. مردان نیز زنان و دختران را بر تخت شاهی نشانده، به آنها هدیه داده و از آنها اطاعت می‌کردند. ملت ایران از جمله ملت هایی است که زندگی‌اش با جشن و شادمانی پیوند فراوانی داشته است (برعکس امروز) و به مناسبت‌های گوناگون جشن می‌گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می‌گذرانده‌اند. این جشن‌ها نشان دهنده فرهنگ، نحوه زندگی، خلق و خوی، فلسفه حیات و کلا جهان بینی ایرانیان باستان است. شاید هنوز دیر نشده باشد که روز عشق را از 25 بهمن  به  29 بهمن  )سپندار مذگان ایرانیان باستان) منتقل کنیم.

به کودکی گفتند : عشق چیست؟ گفت : بازی

 به نوجوانی گفتند : عشق چیست؟ گفت : رفیق بازی

به جوانی گفتند : عشق چیست؟ گفت : پول و ثروت

 به پیرمردی گفتند : عشق چیست؟ گفت :عمر

به عاشقی گفتند : عشق چیست؟

چیزی نگفت.آهی کشید و سخت گریست