سوم خرداد

شاید بشود گفت سوم خرداد مهمترین و خاطره انگیز ترین روز این مملکت است . روزی که می توانست نقطه عطف این مملکت باشد اما به شکل دیگری رقم خورد.

آزادی خرمشهر ، رویدادی که می توانست به خاتمه جنگی بینجامد ولی نشد و پس از آن 7 سال دیگر طول کشید .چه سرمایه ای تلف شد و چه انسانهای پاکی از میان ما رفتند.

همان زمان سران نهضت آزادی در نامه ای سرگشاده ادامه جنگ را نکوهش کرده و تصمیم نظام را مورد نقد قرار دادند اما سران آن تشکیلات بازداشت وزندانی شدند .

حال 18 سال بعد از خاتمه جنگ ، از گوشه کنار عده ای در صدد توجیه این تصمیم نظام هستند .براستی اگرزمانی که ایران پس از فتح خرمشهر در اوج برتری بود قطعنامه پیشنهادی را می پذیرفت و این جنگ 7 سال دیگر تداوم نمی یافت اوضاع و احوال ماامروزچگونه بود.

صبح روز سوم خرداد 76 اخبار ساعت 8 صبح ، زمانی که اولین شمارش آراء ریاست جمهوری اعلام شد و خاتمی با درصد بالائی از رقیبش پیش افتاد همه به هوا پریدیم . با شنیدن این خبر خود را در آستانه یک تحول دیدیم تحولی که تصور داشتیم سرنوشت این مملکت را تغییر دهد اما نشد . چرا؟ به همان دلیلی که بعد از فتح خرمشهر نشد.

عده ای خوش ندارند که شادی در این مردم تداوم داشته باشد . اگر آن شادی در راستای منافعشان نباشد در صدد سرکوب آن بر می آیند .ببینید ادامه جنگ به نفع چه کسانی تمام شد. و یا انتخابات خرداد 76 منافع چه منافعی را به خطر انداخت .

اما امروز فقط به یاد همان لحظات دل خوش داریم و در ذهن خود مرور می کنیم و حسرت فرصتهای از دست رفته ای را می خوریم که می توانست به نفع همه تمام شود اما اینگونه نشد.