نمیشه غصه مارو یه لحظه تنها بذاره

آنقدر موضوع واسه نوشتن هست که آدم می مونه در این حداقل فرصت چه بنویسه تا هم مطالب طولانی و کسل  کننده و تکراری نباشه و هم به همه مطالب پرداخته بشه و ایضاً از اشتباهات کمتری برخوردار باشه

هیچ مطلبی در مورد جام جهانی ننوشتم . چون تمام وقتم صرف تماشای مسابقات شد. البته بجز مسابقات ایران !! تیمی که هور هوری بازی می کنه و هیچ چیزش قابل پیش بینی نیست حیف از وقت و استرسی که برای تماشای آن بگذاریم.در عوض تمام بازی های دیگر را دیدم و لذت بردم. کسانی که از فوتبال حرفه ای فقط بالا بردن مبلغ قرارد هایشان را یاد گرفته اند نفعی برای مملکت نخواهند داشت وقتی شاهدیم نیکبخت واحدی برای یک فصل با پیروزی 350 میلیون تومان قراداد می بنده و یا جباری مصدوم شده پیشنهاد 400 میلیونی می دهد و این بازی های افتضاح را می بینیم چیزی جز تاسف نیست.

این روزها ابلاغ بند ج سیاست کلی نظام از سوی مقام معظم رهبری تمام تریبونها را در بر گرفته . همه بگونه ای در وصف این رویداد مهم و تحول عظیم در اقتصاد کشور سخن می گویند که انگار همه چیز قراره یکشبه حل بشه یا اصلا حل شده  و تمام شده رفته و فاصله قرن 15 هجری تا قرن 21 میلادی را به آنی پیموده ایم. عجب از این تبلیغات و عجب از این مردم . در اینکه این ابلاغیه یک کار بزرگ و رویداد بی سابقه در اقتصاد ما ست شکی نیست اما سخن اینجاست اگر این کار این قدر مهم بوده چرا زودتر از اینها بفکر آقایان نرسیده و برای آن  اقدامی نشده است . شاید این سفره ای دیگر باشد برای عده ای از راه رسیده و گشنه ، آخر تو مملکت ما نه این قوانین و نه قوانین دیگر هیچ وقت به سرانجام درستی نرسیده است.  

اما با همه این احوال، این شعر زیبا را محمد نوری با آن صدای مخملینش چه عالی اجرا می کند

نمیشه غصه مارو یه لحظه تنها بذاره

نمیشه این قافله ما رو تو خواب جا بذاره

دلم از اون دلای قدیمیه از اون دلاس

که میخواد عاشق که شد پا روی دنیا بذاره

دوست دارم یه از دست از آسمون بیاد ما دوتارو

ببره از اینجا و اونور ابرا بذراه

من میخوام تا آخر دنیا تماشات بکنم

اگه زندگی برام چشم تماشا بذاره

دلم از اون دلای قدیمیه از اون دلاس

که میخواد عاشق که شد پا روی دنیا بذاره