سقوطی دیگر

بازهم سقوطی دیگر ، سوختن و کشته شدن ، بازهم نقص فنی ، هواپیمای اجاره ای ، تحریم و اطلاعیه های تسلیت از اطراف و اکناف ، ای دریغ از ما ،  اما با همه این اوصاف انرژی هسته ای فراموش نشود.

اصلا چه ربطی داره ، هواپیما نداریم سوار بشیم ، خوب نداشته باشیم در عوض اورانیوم غنی شده داریم . تحریم هستیم و نمی توانیم هواپیما بخریم اما به هر مردن مردنی که هست تاسیسات غنی سازی و سانتریفیوژ می خریم و می گوئیم "به دست دانشمندان غیور" اما اگر بپرسیم عبدالغدیر خان کیه ؟ همه لالمونی می گیرند.

وقتی وسط سریال نرگس هم از انرژی هسته ای صحبت می شود می بینیم که چقدر سرکاریم .چرا یکبار سریالی از سقوط هواپیما و تبعات آن ساخته نمی شود ؟ چرا این حوضه آزاد است و آن یکی ممنوع ؟ همین چند وقت پیش عده ای خبرنگار را مثل گوسفند سوار هوایمای باری کردند و با سقوطش که بازهم تقصیر خلبان بود جزغاله شدند.

قراربود ... چه فایده بازهم تکرار تکرار .حتما این حوادث در همه جای دنیا اتفاق می افتد اما چرا هرچی مصیبت  است را با کشورهای دیگر مقایسه می کنند چرا نمی گویند امارات با آن ناوگان عظیمش که به تمام نقاط دنیا سرویس می دهد تا حالا هیچ حادثه ای نداشته است. و به این افتخار می کند ، یعنی به رفاه مردمش ، ما به مفتخریم ، به انرژی هسته ای !!!