کم فروشی

حتما به شیرینی فروشی تشریف برده اید بخصوص این روزها که زولبیا بامیه نباید از سر سفره افطار حذف شود مرتب به این مهم می پردازید.

اما هیچ دقت کرده اید وقتی درخواست یک کیلو شیرینی می کنید آقای قناد آنرا در جعبه مقوائی شکیلی ریخته و در آن را رویش گذاشته و برای شما می کشد.این جعبه حدود  200تا250 گرم وزن دارد. در واقع شما 800 گرم شیرینی خریده اید. و 200 گرم جعبه را هم به قیمت همان شیرینی به شما فروخته اند.

آیا این مصداق کم فروشی نیست؟ شما یک کیلو شیرینی درخواست کرده بودید اما چی عایدتان شده 800 گرم شیرینی بهمراه یک جعبه که دور می اندازید.

ممکن است بگوئید خوب شیرینی را که کف دستمان نمی توانیم بریزیم و با خود ببریم. بالاخره باید در ظرفی ریخته شود. درست!! اما مطلب اینجاست که آقای قناد می بایست یک کیلو شیرینی به قیمت هر کیلو 3000 تومان تحویل دهد نه 800 گرم !

جالب آنکه این جعبه را به نرخ شیرینی حالا هر نوع شیرینی ، می فروشند چه شیرینی 900 تومانی و چه 3000تومانی ، خوشمزه تر آنکه برای کیک های سفارشی هم از تخته فیبر و نئوپان و سینی های پلاستیکی  استفاده می کنند .و جدیداً برای کلاس کار می خواهند MDFبکار ببرند؟؟.

هنگام عید که میوه های صندوقی می خرید ، آقای میوه فروش وزن جعبه را از میوه کم می کند و دیگر جعبه را به قیمت میوه نمی فروشد. اینجا هم بهتر بود که قیمت شیرینی را به وزن واقعی خودش محاسبه می کردند و برای هر جعبه مبلغ ثابتی (مثل پیتزا فروش ها ) دریافت می کردند تا مصداق کم فروش نباشد.

می گویند زمانی دورتا دور سبزه میدان بازار ، مغازه عطاری بود . در دو طبقه. یک شب آتش به این مغازه ها افتاد و همه چیز سوخت و از بین رفت جز دوتا مغازه که در این میان سالم مانده بودند . همه حیران بودند که چطور این دوتا مغازه در این وسط سالم باقیمانده و آتش به آن سرایت نکرده است.

گفته شد صاحبان این دو مغازه اجناس مورد نیاز مشتری هایشان را تو کفه ترازو کشیده و بعد در کاغذ یا پاکت می ریختند و به دستشان می دادند. تا به اندازه آن ورق کاغذ و یا وزن آن پاکت از جنس کم نگذارند . و کم فروشی نکنند.