آب معدنی

چهارشنبه ای آب اداره قطع شد. چندروزی بود که عصرها یکی دو ساعتی آب قطع می شد اما از صبح اتفاق نیفتاده بود. دو ساعتی گذشت آب نیامد.رو در WCنوشتند آب قطع است . ظهر شد و آب نیامد . مسجد هم که این نزدیکی ها نیست .(یکی از استفاده های مسجد نیز همین است). کم کم همکاران مشغول رکورد گرفتن بودند تا اسمشان تو کتاب گینس ثبت شود. بالاخره رفتند از سر خیابان چند بطر آب معدنی خریدند. آنها که عجله داشتند ، با یک بطر و بعضی ها با دو بطر آب معدنی دماوند راهی WCشدند. خوب تو وهله اول مصرف  آب خوردن به آن قیمت ، جهت طهارت کمی ناخوشایند می نمود ولی دیدیم  هر روز ما همین آب تصفیه شده را بی حساب و کتاب آلوده کرده و راهی فاضلاب می کنیم.

بعداً هم متوجه شدیم لوله اصلی آب تو خیابان شریعتی شکسته و کف خیابان نشست کرده و بقیه قضایا... می گویند 30 درصد آب تصفیه شده تهران از این لوله ها هدر می رود . نمی دانم چرا 60 سال پیش شاه این لوله ها را درست و حسابی نساخت که حالا باید خراب بشوند و این قدر آب اسراف شود