محدودیتها

روند ایجاد محدودیت برای جامعه و مردم نه تنها کند نشده بلکه شتاب هم گرفته است. ایجاد محدودیت بعنوان یک راهبرد اساسی در دستور کار مدیران ارشد این مملکت قرار گرفته است. ایراد عمده هم بیشتر به دائمی بودن این محدودیت هاست.

 طرح ترافیک برای کنترل عبور و مرور اتومبیل ها بوجود آمد و به مرور طرح زوج و فرد به آن اضافه شد و حالا گفته می شود گستره آن قرار است بیشتر شود.حالا قرار شده جلوی ماشینهای تک سرنشین را هم بگیرند. موضوع به همین جا ختم نشده و دیروز عنوان شد که به دولت پیشنهاد شده که منبعد اگر کسی خواست اتومبیل بخرد می بایست دارای پارکینگ باشد. فکرشو بکن!! مردمی که الان تو کوچه های شش متری ساکن هستن که روزی آپارتمانهای بزرگ بدون پارکینگ در آن ساخته شده آنهم به خاطر بی تدبیری گروهی دیگر در شهرداری حالا باید تاوان آن را پس دهند و اگر بخواهند صاحب اتومبیل شوند نتوانند.و باز فکر کنید دلالی و سند سازی برای پارکینگ چه رواجی خواهد یافت.  گویا هیچ پایانی برای این تصمیمات خلق اساعه وجود ندارد.

بعد از بستن فله ای مطبوعات و قلع و قمع روزنامه نگران ، وزیر ارشاد دولت کریمه نطق کردند و گفتند که نیازی به احزاب نداریم و روحانیون و بسیج می توانند نقش احزاب را بعهده بگیرند. گویا قرار است بودجه احزاب را هم قطع کنند. اینکه احزاب مواجب بگیر دولت باشند از نفس ایجا آن بدور است اما اینکه آقایان همین اندازه هم تحمل یک تشکل منفعل را هم ندارند نشانه اقتدار طلبی آنهاست.