نخل برداری

رقابت هیئتها به شهرستانها هم کشیده شده، تو کاشان برخی از هیئتهای معروف برنامه های خود را چاپ و در شهر توریع می کردند. به یکی دوتا از آنها که نگاه انداختم یک چیز خیلی جالب بود.نوشته بودن سخنران حجت الاسلام …..تهرانی مداح حاج…….تهرانی،اول فکر کردم این عبارت تهرانی در انتهای اسمشان جزئی ازنامشان است امامتوجه شدم این را می نویسند که مردم بدانند این آقا از تهران می آید یا سخنران و مداح اهل تهران است و یا فلانی از مشهد می آید .

برخی از اینها یه کمکی هم دارند که کارش فقط حسین حسین گفتن است. البته با همان عبارت معرف سین سین که از حنجره اشان خارج می شود. هیئت دیوانگان حسین ، همان هیئتی که ذاکر رانده شده از قم را در خود جای داد یکی از این هیئتهاست که مراسم آنها در  همه حال بقول خودشان شور می گیرد.

غذا خوردن هم حکایتی دیگر دارد ،بخصوص تو همین تهران، نذورات مردم که تمامی ندارد، با خودم می گم  اگر مردم مشکل لاینحل نداشتند که نذری به دل نمی گرفتند پس این همه نذر و نذورات نشانه مشکلات عدیده آنهاست که  مرتفع شده است. اما سر و دست شکستن برای غذا خیلی زشت است . همین پارسال رفته بودم بازار توتکیه دولت نزدیک بازار غذا می دانند آنقدر همه چیز بهم ریخت که کار به نیروی انتظامی کشید. برخی خانواده ها تو این ایام غذای یک هفته خود را هم ذخیره می کنند.

اما تو کاشان نماندیم ، رفتیم روستا، ساده ترین و بی آلایش ترین مراسم را می توان دید. کل روستا در یک دسته عزاداری شرکت می کند . از قدیم نخل برداری رسم روستا بوده و هر خانواده ای به اصطلاح یه پایه نخل را سهیم است که در روز عاشورا آن را بلند می کند.نوحه ها همان نوحه های قدیمی است. غذای ظهر عزا داری آبگوشت است. کل مردم حاضر همین غذا را تو حسینیه می خورند و چقدر خوشمزه است. مراسم حتی بعد از ناهار هم تا عصر ادامه می یابد و این نخل در سطح روستا گردانده شده و در جلوی هر مسجدی توقف کرده و نوحه سرائی می شود.

حضور مردم چه آشنا و چه غریبه خیلی جالبه است بسیاری از راههای دور خودشان را برای حضور در این مراسم به اینجا می رسانند .