کارت سوخت

اگر این روزها به دفاتر پستی سر بزنید وضعیت تاسف آوری را شاهد خواهید بود. صفهای طولانی برای دریافت کارت سوخت . صرف زمان بسیار و معطلی فراوان برای بدست آوردن جیره بنزین، بنزینی که 20 روز مانده به سهمیه بندی شدنش هنوز تکلیفش مشخص نیست.

توزیع کارت  شبانه روزی شده آنهم با چه نابسامانی ، دیشب سر شب سری به اداره پست زدم نسبتاْ شلوغ بود. کمی ایستادم ببینم اوضاع و احوال چه جوری است.هر کسی از جائی پاشده بود اومده بود تا کارت سوخت بگیره اما بسیاری نمی دانستند چه کار باید بکنند.

 پیرمردی با یه کیسه مدارک اتومبیلش تو صف بود پشت سری اش بهش گفت پدر جان بارکدت را هم داری ؟

 گفت:نه ولی سند ماشین را آوردم!!

گفتند: باید کد 10 رقمی داشته باشی تا کارت به موقع انجام بشه والا معطل می شی. اصلاً از کجا می دانی که تو این اداره کارتت هست؟شاید تو اداره پست دیگری باشه.

گفت اینارو را کی میگی کجا می دن؟

 بهش حالی کردند تو اینترنت باید پیگیری کنی.

گفت : اینی که می گی کجاست؟

پدر جان تو کامپیوتر باید بگردی یا روزنامه دیروز را پیدا کنی.

بیچاره پیرمرد با حیرت به حرفهای کارشناسی شده!! دوروبرش گوش می داد و کیسه مدارکش را محکم چسبیده بود.

دیدم صف خانمها یه چند نفری بیشتر نیستند گفتم می رم و با خانم همسر آخر شب می آئیم و سریع کارت را می گیریم.

ساعت 12:30 شب به اتفاق همسر محترمه رفتیم پست خونه. از سر شب شلوغ تر بود . مردم تا ته کوچه صف بسته بودند . تعداد خانمها بیشتر شده بود گویا بقیه هم همین راه حل را در پیش گرفته بودند.

نهایتاً ساعت 3 صبح پیروزمندانه با کارت سوخت ،‌آنهم از نوع هوشمندش به خونه برگشتیم.

با دیدن این وضعیت بازهم یاد صفهای نفت زمان انقلاب و صف دریافت کوپن جلوی بانکها و.. افتادم. آخر صحیح است اینگونه مردم را در سختی و مشقت قرار دهند. اینها که در توزیع کارت سوخت ناتوان ظاهر شدند چطور می خواهند سهمیه بندی بنزین را به اجرا درآورند. من که چشم آب نمی خوره این طرح به سرانجامی برسه.