خبرهائی که از دانشجویان بازداشتی می رسه بسیار نگران کننده است.گرچه آنچه گفته می شود روال عادی اینگونه بازداشتهاست ولی عده ای که در این شرایط قرار گرفته اند از جامعه فرهیخته این مرز و بوم هستند.در جائی که نیروی انتظامی در حال عملیات ویژه بر علیه اراذل و اوباش است گوئی وظیفه اش چیز دیگری بوده و بر ما منت گذاشته اند و مزاحمین مردم را بازداشت و گروه گروه اعدام می کنند و در تلویزیون آنها را به نمایش گذاشته تا خود و قربانیان آنها زیرو بم کارهایشان را مو به مو تعریف کنند و هیچکس هم نپرسد و اگر هم بپرسد بایکوت می شود که اگر این اراذل به این روز افتاده اند شما کجا بودید و آیا خودتان این سگها را باز نگذاشته بودید.اما چه نشسته ایم که در این وانفسای کش دادن روسری ها و مانتوها بلند کردن فاق شلوارها دانشجویان بی دفاعی نیز در بازداشت گاههای مخوف زیر شدید ترین شکنجه ها جسمی و روحی قرار دارند تا همچون دیگران مجبور به اعترافات تلویزیونی شوند.نمی دانم اینها چرا این گونه خود را در زیر این فشارها قرار می دهند گرچه اعتراف به جرم نکرده خیلی سخت است ولی حال که این آگاهی در جامعه بوجود آمده که دیگر این گونه نمایشها رنگی ندارد جان خود را حفظ کنند و از این مهلکه نجات دهند مگر همین عسگر اولادی مسلمان در زندان شاه این کار را نکرد.
دو نکته:
اول اینکه برنامه (توبه نامه) سپاس آریامهر تنها توسط حبیب الله عسگر اولادی تازه مسلمان اجرا نشد بلکه بسیاری از دو آتیشه های کنونی نیز با همین روش از بند خلاص شدند (آقای علیرضا نوری زاده در مقاله ای عنوان کرده بود که چون اجداد آقای عسگر اولادی یهودی بوده اند پس از مشرف شدن به دین مبین اسلام نام خانوادگیشان به تازه مسلمان تغییر یافت لیکن بعد از انقلاب و با تسلط حزب موتلفه بر ثبت و احوال کشور پسوند تازه از نام خانوادگی ایشان حذف شد!!!).
دوم اینکه شاه اینقدر مردانگی داشت که پس از رسیدن به مقصود (امضاء و ضبط توبه نامه) زندانی را آزاد نماید ولی این آقایان بر مبنای همان اقرار نامه صد من یه قاز زندانی بیجاره را محاکمه و برای مدتهای طولانی زندانی می کنند تا وقتی آزاد می شود و بخواهد اقرار نامه اش را تکذیب کند دیگر موضوع از یادها رفته باشد!
کاملا صحیح است. عسگر اولادی را فقط به عنوان نمونه آوردم آن هم نمونه ای که سردمدار بزرگترین و نافذ ترین جریان سیاسی حاکمیت این مملکت است.