..این همه عطوفت

احمدی نژاد: متاسفیم از این‌که جوانان و نظامیان انگلیسی در عراق مانده‌اند و در آب‌های سرزمینی ایران دستگیر می‌شوند. همه شاهد بودیم که در بین نظامیان دستگیرشده یک خانم که مادر یک فرزند خردسال است نیز حضور دارد. چرا سخت‌ترین ماموریت‌ها یعنی گشت‌زنی دریایی باید به یک مادر و هزاران کیلومتر دورتر از خانه و فرزندش واگذار شود. وی با طرح این سوال که چرا به عواطف مادری احترام گذاشته نمی‌شود؟ گفت: چرا زیبایی و گرمی خانواده‌ها در مغرب زمین در معرض نابودی است؟

تاسف‌بارتر این است که دولت انگلیس حتی این شجاعت را ندارد که به مردم خود حقیقت را بگوید و به تصمیمات اشتباه خود اعتراف کند.

اما

پنج تن از اعضای کمپین یک میلیون امضاء که روز دوشنبه بنا به سنت مراسم سیزده بدر در پارک لاله حضور داشتند به خاطر اقدام جهت جمع آوری امضاء! بازداشت شدند. بازداشت شدگان کمپین یک میلیون امضا به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدندشیرین عبادی و نسرین ستوده وکلای اعضای بازداشت شده کمپین یک میلیون امضا به دادگاه انقلاب مراجعه کردند اما پاسخی نگرفتند. شیرین عبادی دراین باره گفت :«راهمان ندادند. هیچ کس هم پاسخگو نبود. وقتی وکیل دادگستری را به دادگاه راه نمی دهند بنابراین باید انتظار هرنوع بی قانونی را هم داشت.

 

مردیم از این همه رافت و ملاطفت !! آیا پاسخی برای این تناقضات وجود دارد؟

 

خودم هنوز علی رغم همه موارد به این موضوع خوشبین نیستم. بر این باورم این کار می توانست اتفاق نیفتد. خطابه ای که رئیس جمهور برای خبرنگاران خواند و به یک طرف مدال شجاعت داد و طرف دیگر را آزاد کرد  نمایشی حباب گونه داشت.درست است این موضوع در ظاهر فیصله یافت ولی رفتارهای آینده کشورهای غربی واکنش واقعی به این موضوع خواهد بود.

 برای من خیلی جالب است که رئیس جمهور یک مملکت خود را وارد این ماجرا می کند و با عده ای ملوان متجاوز اینگونه از خود بیخود شده خوش و بش می کنه فرامش نکنیم زمان خاتمی هم 8 ملوان بازداشت شدند و بدون هیچ های و هوئی آزاد شدند.

یه روایت، این جریان را پوست خربزه انگلیسی ها زیر پای ایران می داند و دیگری برنامه ای نمایشی و از قبل طراحی شده توسط ایران به حساب می آورد. در این وانفسای بی اعتمادی بین المللی اینگونه ژستهای عوام پسند کارساز نیست. فراموش نکنیم تمام بنگاههای تبلیغاتی دنیا و مراکز تصمیم گیری در اختیار آنهاست. و باز یادمان باشد 4 ماه است که 5 نفر بقول خودمان دیپلمات و نه متجاوز توسط آمریکا توی عراق بازداشت شدند و هیچ خبری هم از آنها نیست. اما برای متجاوزین انگلیسی شورای امنیت و اتحادیه اروپا وارد ماجرا شدند. یقین بدانیم در این اوضاع نابسامان ایران ریسک بزرگی انجام داد و اگر بیش از این ادامه می داد مشخص نبود که چه تبعاتی را باید متحمل می شد یقیناً کسانی بوده اند که با فشار آوردن به ماجراجویان غوغاسالار غائله را ختم کردند.

در کنار این قضایا برخوردهای سهمگین با مطالبات صنفی داخلی و بگیر و ببندها زنان و فرهنگیان از وضعیتی بی ثبات حکایت دارد. گویا فقط قراراست یک نفر حرف بزند و لبخند کاغذی تحویل مردم دهد. راستی اتحاد ملی و انسجام اسلامی با این رفتارها حاصل می شود؟

 

اما گفته شده ملوانان انگلیسی گروه گروه راهی ایران شده اند تا مدتی پذیرائی شده و دست آخر یه دست کت و شلوار نو هم نصیبشان شود

 

همه چی را باهم قاطی کردند تا حالا کجا دیده بودید وسط کنفرانس مطبوعاتی به یه نفر آنهم یک نظامی مدال شجاعت بدهند. و او هم فریاد بزند.

کار انگلیسی

دستور آزادی ملوانهای انگلیسی صادر شد. این افتخار نصیب رئیس جمهور نمایشی شد. دیده اید بعضیها دوست دارند همیشه اولین نفری باشند که خبری را می شنوند و اولین نفری هم باشند که آن را به اطلاع همه می رسانند. هفته آینده هم قرار است خبرهای خوش هسته ای را بعد از چند بار عقب انداختن اعلام نماید.

 

مردم هم که دلشان لک زده برای شنیدن خبرهای خوش و این آقا هم ناز می کنه و هی امروز و فردا می کنه اما نمی دانم چرا هر خبر خوشی که اعلام می کنه ، واسه این مملکت یه کابوس جدید ایجاد می شه. 

نمی دانیم خشم عده ای غوغا طلب و مهاجم به سفارت انگلیس مبنی بر اعدام متجاوزان را باور کنیم و یا این هدیه به مردم انگلیس را.

شاید ژست امروز ایران یک پیروزی به حساب بیاید ولی همیشه اینگونه نیست باور کنیم که که کار انگلیسی ها همیشه حساب شده است.

 

پ ن . چرا همه ملوانها کت و شلوار پوشند ولی این خانم با این سرو وضع آمده ؟لباس ممناسب برای اون نبود؟

دو زار

مجری رادیو می گفت از امروز کار بصورت جدی آغاز می شود. درست می گفت نه از این نظر که امروز کار شروع می شود چون هنوز یه عده در تعطیلات هستند که انشاءلله هجدهم به سر کار خواهند رسید. بلکه درست از این بابت که تمام این روزهائی که تو این عید رفتیم سر کار شوخی بوده و فقط برای رفع تکلیف حضور پیدا کردیم .به قولی دو زارهم کار نکردیم.

 ****

چند وقتی است که در اخبار از کشفیات گسترده مشروبات الکلی توسط نیروهای انتظامی می بینیم و می شنویم. خوب زحمات پلیس در کنار کشف مواد مخدر، قرص های روان گردان، تجهیزات ماهواره و کالاهای قاچاق غیر قابل انکار است اما یه عده تا می شنوند به به و چه چه می کنند که ببین چه با صلابت جلوی این مفاسد را دارند می گیرند و حتی خود نیروی انتظامی یکی از شاخصه های عملکردش افزایش حجم کشفیات مختلفش است. راستی افزایش این کشفیات نشانه خوبی برای این نیرو و بالاتر از آن برای جامعه است؟

آمار دانان!بر این باورند که این اکتشافات تنها گوشه ای از واقعیتی  بزرگ است که در سطح جامعه در جریان است. شنیده ام که بسیاری از سوپر مارکتهای سطح شهر هم اقدام به عرضه مشروبات می کنند. این واقعیتی است که از نیاز جامعه اسلامی ما نشات می گیره و جوانان رعنای پرورش یافته در دامان کشور اسلامی خود را از آن بهره مند می سازند و عده ای ساده لوح دلشان را خوش کرده اند که مثلاً تعداد شرکت کنند گان در مراسم اعتکاف فلان قدر بیشتر از سال قبل  شده است.