روز معلم

دیروز تو روزنامه خواندم که امروز بازدید ازموزه حیات وحش دارآباد به مناسبت روز معلم  رایگان است.
حال مانده ام که چه ارتباطی بین روز معلم و موزه حیات وحش وجود دارد !!

تعارفات

تصورکنیددر یک میهمانی سر سفره غذا در حالیکه مشغول خوردن غذای خود هستید میزبان جهت بجا آوردن احترام خاصه با هدایت طرف دیگر سفره به یکباره کفگیر برنج را در بشقاب شما خالی می کند و دو تا تکه گوشت مرغ درشت نیز روی آن می گذارد.شما که سیر شده بودید و قصد کنار رفتن از سفره  راداشتید با چنین صحنه دهشتناکی روبرو می شوید.حال می مانید که با این پروژه چکار کنید.اگر بشقاب خود را نیمه کاره رها کنید که به ساحت مقدس سفره و میزبان بی احترامی کرده اید و اگر بخواهید به خوردن  ادامه دهید که شرائط بسیار سخت می شود.

اگر در یک میهمانی میوه هائی که در بشقاب جلوی شماست دست نخورده باقی بماند میزبان پس از اصرارهای فراوان ؛ به یک باره با یک کارد ،میوه های موجود در بشقاب جلوی شما را زخمی می کند تا شما در رودربایستی قرارگفته و آنها را بخورید.

نمی دانم شما این رفتار را چه می نامید اما من آنرا« میهمانی رفتن با اعمال شاقّه» می دانم.

وقتی سفره ای پهن شده و انواع اطعمه و اشربه مهیاست و شما دعوت به خوردن می شوید اینکه می خواهند همه مدل خوراکی را به کام شما بریزند نمی دانم چه صیغه ای است؟

تعارف به معنی خوش آمد گوئی است وتعارفات که جنبه زیبای فرهنگ ما را شامل می شود گاهی بعلت افراط در آن چهره زیبای خود را از دست می دهد.

البته کسانی که خود زیاد تعارف می کنند یا به قولی اهل تعارفند دوست دارند دیگران نیز اینگونه با آنها رفتار کنند و اگر با فردی روبرو شوند که اینگونه نیست رفتار اورا حمل بر بی احترامی و بی توجهی به خود می گذارند.

اما عده ای آنقدر  در این کار افراط می کنند که انسان دوست دارد زودتر از دست آنها خلاص شود به بیان دیگر اینگونه رفتار کردن بیش از اینکه جاذبه داشته باشد دافعه دارد.

 در چنین شرایطی انسان احساس می کند تمامآ زیر ذره بین قراردارد و هیچگونه آزادی عملی ندارد.

چرا نمی خورید، چرا کم خوردید، بیشتر بردارید، چرا کم برداشتید، تعارف می کنید ؟! ، تورو خدا ببخشیدا ؛  ببخشید پشتم به شماست ،ببخشید مزاحم شدم و…..

تمام اینها و خیلی چیزهای دیگر مواردی است که هر روز می شنویم و همه نشانه احترام و توجه به طرف مقابل است اما اگر از حد خوش بیشتر شود ناپسند است .

گورستان

بهشت زهرا در سال ۱۳۴۹ تاسیس شد.اولین متوفی شخصی  بنام محمدتقی خیال بود که درقطعه ۱ردیف۱شماره ۱دفن شد.
تهران سه گورستان دیگر به نامهای مسگرآباد ؛ظهیرالدوله و ابن بابویه نیز دارد.
در ابن بابویه اشخاصی چون علی اکبردهخدا ؛حسین فاطمی؛غلامرضا تختی؛میرزاده عشقی دفن شده اند .محمد مصدق و شاه نیز وصیت کرده بودند که در این مکان دفن شوند.

ظهیرالدوله که در منطقه تجریش قراردارد و سیل سال ۱۳۶۶قسمتی از آن را تخریب کرد وسعت کمی دارد اما مشاهیر بزرگی در آن دفن شده اند.
بزرگانی مانند ابوالحسن صبا ؛سعید نفیسی ؛فروغ فرخ زاد؛رهی معیری؛مرتضی محجوبی ؛قمرالملوک وزیری ؛روح الله خالقی ؛ که خداوند همه درگذشتگان را مورد مغفرت خود قراردهد.

تأمل

یک کمی عقل سلیم ؛اندکی اغماض و قدری خوش خلقی داشته باشید آنوقت خواهید دید خودتان را در این دنیا چقدر آسوده و خوشبخت ساخته اید.