نمی دانم موقع راه رفتن سر به زیر هستید یا نه ، اگر هستید که هیچ و گرنه یک روز موقع قدم زدن در خیابان ، به کف خیابان دقت کنید صحنه های مشمئز کننده ای را شاهد خواهید بود . منظورم آت و آشغالهائی که به وفور دیده می شود نیست . بلکه مقصودم آب و دهان و خلط بینی است که سنگ فرش مسیرتان را پوشانده و اگر خیلی حساس بشوید ، ممکن است حالت تهوع بهتان دست بدهد . گفتم تهوع ، پریروز کنار ورودی مترو مفتح ، گویا یک نفر مسافرت با مترو بهش نساخته بود ، گلاب به روتون همان جا محتویات معده اش را خالی کرده بود .
حداقل قدیم تر از این و اکنون هم بعضی افراد مسن ، موقعی که می خواستند تو خیابان بار بینی خود را سبک کنند ، اول تو دستشان می ریختند و بعد به گوشه دیوار یا تیر چراغ برقی می مالیدند و می رفتند.
حالا حالا ها باید صبر کنیم تا بفهیم که شهرمان خانه ماست و حق و حقوق دیگران را رعایت کنیم . فعلا اصل بر این است که خودمان را راحت کنیم ، حالا دیگران ناراحت شدند مهم نیست.!!
اگر دیده باشید در ابتدای بعضی پیاده روها میله هائی خم شده ، برای جلوگیری از عبور موتور سیکلت نصب کرده اند ، چند وقت پیش ، صبح زود ، در مسیر اداره به هنگام عبور از میدان ولیعصر ، دستم را روی یکی از این میله ها کشیدم ، ناگهان دیدم کف دستم به میله چسبید ! تازه فهمیدم که یک نفر تیر چراغ برق پیدا نکرده و .... خلاصه دستم را به همان حالت نگه داشتم تا رسیدم اداره و دستهایم را ضدعفونی کردم.
در کشورهای پیشرفته اینگونه رفتارها مشمول جریمه می شود . تا زمانی که خود ما مراعات اینگونه مسائل را نمی کنیم چه توقعی داریم که مسئولین ما بهداشت را در سیاست گذاری و پیاده نمایند.