فردا آغاز سل نو میلادی است.سال 2007 با تمام خوبیها و بدیهاش مانند سالهای قبل به پایان رسید. مثل همیشه آنچه نمود بیشتری داره قتل و کشتار و خونریزی است که گویا قرار نیست شرش از سر بشریت کنار بره ، باید امید وار بود به فردائی بهتر و پر نشاط برای تمام انسانها.
دمار این دشمن بسوزه که اینگونه برای ما مشکل ساز است. این دشمن نابکار در بوق و کرنا کرده که سهم ما از دریای خزر 50 درصد است ولی کور خوانده فکر کرده ما گول می خوریم و تو دامش می افتیم ما 11 درصد سهم داریم ، نه بیشتر و نه کمتر بقیه دریا هم ارزانی خودشان. این برداشت من بود از صحبتهای وزیر خارجه گوگولی مان، وقتی بعضی ها به طعنه گفتند تابستان سال دیگه می ریم جنوب روسیه(شمال سابق) پر بیراه نبود ، بیچاره فتحعلیشاه قاجار چقدر لعن و نفرین در این سالها نثارش کردند که دو دستی قفقاز را تقدیم روسها کرد و یا همین شاه خودمان که بحرین را به عربها سپرد و در ازای اون هیچ نگرفت، فکر کردید این دو محموله سوخت اتمی بوشهر چطوری به ایران رسید؟
صدای کیست چنین دلپذیر می آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می آید؟
چه گفته است مگر جبرئیل با احمد؟
صدای کاتب و کلک دبیر می آید؟
کسی به سختی سوهان به سختی صخره
کسی به نرمی موج حریر می آید
خبردهید که دریا به چشمه خواهد ریخت
خبر دهید به یاران غدیر می آید