خواسته های ما

ارزش کارتان چقدر است؟ تا چه میزان بهای لازم به میزان کاری که انجام می دهید پرداخت می شود؟ آیا در مقابل کاری که انجام می دهید از شما قدردانی می شود؟ و یا فکر می کنید کار را شما انجام می دهید ولی دیگران بهره آن را می برند.

هر چه که باشد و هر نوع هم رفتار کنیم همیشه این حس در ما وجود خواهد داشت که به یک نقطه عدم رضایت برسیم . سطح توقعات ما هیچ وقت پر شدنی نیست . آدمی ظرفیت نامحدودی دارد. حجم زیادی از این ظرفیت از خواستهای درست و یا نادرست ما پر می شود. همین جاست که احساس عدم رضایت به ما دست می دهد.

وقتی با تمام وجود کارتان را انجام می دهید و شاید توقع تشویق هم داشته باشید به یکباره با برخورد سرد و یا معکوس طرف مسئول روبرو می شوید. در این حال فقط حس دلسردی عایدتان می شود.

چکار کنیم که دچار این وضعیت نشویم. چطور براحتی با اینگونه مسائل راحت برخورد کنیم.

 هیچوقت معامله گرانه با مسائل برخورد نکنید. دیده اید ! بعضی ها حتی از تشکر کردشان هم توقع پاسخ دارند. شما لیوان آبی را دست همین شخص می دهید.او از شما تشکر می کند ." دست شما درد نکنه !" حال اگر شما ! در مقابل نگوئید "سر شما درد نکنه" به چنین شخصی بر می خورد. جالبه نه؟

سعی کنیم  اول با خود کارمان صرفنظر از اینکه آیا کسی خوشش بیاید یا نیاید ، از ما راضی باشد یا نباشد، کنار بیائیم. وقتی از کاری فارغ می شوید پیش وجدان خودتان راضی باشید . این قدم اول است و دوم آنکه همه چیز دنیایی بدست نمی آید . آنهائی که می خواهند نقد همه چیز را تو ین دنیا بدست آورند تلاش بیهوده می کنند و هیچ وقت راضی نمی شوند.

این موضوع بحث امروز من با یک دوست بود . نمی دانم تا چقدر توانستم منظور خودم را در این چند خط خلاصه بیا ن کنم.

شیطنت ها

صحبتهای امروز حسین موسویان با خبرنگاران افکارم را بهم ریخت. او معاون پژوهش‌های مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام است که زیر نظر هاشمی است اوتمام آن چیزهائی را که هاشمی در قطعنامه شیطنت خوانده بود بطور کامل بیان کرده ، و با سیاست و زبان دیپلماتیک واکنشهای داخلی به قطعنامه را مورد نقد قرارداده است. جالب آنکه در خبرهای تلویزیون هیچ ردی از آن ندیدم. فقط یکسری سخنان شعاری و ژستهای عوام گرایانه ، با این شعارها بعید می دانم در این فرصت 60 روزه هم تصمیم خاصی گرفته شود. با این مواضع کاملا مشخص است که دو جهت مختلف فکری در قبال این موضوع وجود دارد .کدام یک به نفع این مملکت حرف می زنند . نمی دانم غوغاسالاران چه هدفی را دنبال می کنند. با این رفتارهای متناقضشان تا کجا می خواهند ادامه دهند . با خواندن این صحبتها می فهمیم که این قطعنامه به ظاهر متعادل چقدر حساب شده تنظیم شده است.

بی هاله!!

نترسید !

 این عکس رئیس جمهور عزیزمان است که در اهواز مشغول سخنرانی است. گویا هاله نور همراهشان نبوده . اصل عکس مربوط به ایسناست.

NO ISLAMIC

بحث "فن" آوری هسته ای کم کم داره تبدیل به "فنا" وری هسته ای می شود.می بینید به همین راحتی ،حکایت ما با این قطعنامه های ملایم ، حکایت همان قروباغه ای است که برای پختنش تو ظرف آب سردی انداخته اند و حرارت را کم کم زیاد می کنند. و ما ،همان قورباغه ،هر لحظه بر این باوریم که شرایط زیاد تغییری نکرده و خبر از افزایش درجه حرارت نداریم.

البته صحبتهای هاشمی در روز عید قربان گوشه ای از این حرارت را برملا کرد اما قرار است مردم زمانی متوجه شوند که کاراز کار گذشته و حماسه وار وارد عرصه شوند آنگونه که صم و بکم فقط فریاد بزنند و کفن پوش شوند .برای چه ؟ خودشان هم ندانند!!

این موضوع رقاصی داره خوشمزه می شه . تا حالا صحبتهای رحیم مشائی را شنیده اید. تیپ حرکاتش عین مستر بینه ، حالا این مصاحبه اش که محشره ، تصور کنید آنجا که اعتراض کرده به مجلس رقص و به رئیس سازمان کنفراس اسلامی ! گفته: NO ISLAMIC چقدر بامزه بوده و تازه تا آخر هم نشسته و دست هم زده البته همه اش مونتاژ شده !

گفته:

من اول آن هستم ولی نمی‌دانستم که چیه. همان موقع دبیر کل سازمان کنفرانس اسلامی هم کنار من نشسته بود، مجلس لهو و لعب خصوصی که نبود.

 کل فیلم 5 ساعت است و همان دقیق اول رقص شروع شده و مشائی تا آخر حضور داشته ، گویا چون رئیس کنفرانس اسلامی بوده پس نتیجه می گیریم لهو و لعب نبوده چون رئیس سازمان کنفرانس اسلامی حکم ولی فقیه جهان اسلام را دارد

 یه جا می گه یادم نیست ولی دو سه تا از وزرا بودند و جای دیگر عنوان می کنه 21 وزیر در اجلاس حضور داشتند